KARANTİNA

O kalın perdeleri çekip gün ışığının akmasını engelleyecek, kendi ışığından kaçacak kadar daha ne yapmış olabilirisin kendine. Oysa naifliğin ve kırılganlığınla herkese nam salmıştın… Nefesinin karşı duvarda, dar alanda paslaştığını ne ara izler oldun. Ah cancağızım bi sen mi uzaksın sevdiklerinden, kokularını içine çekemeyen bi sen misin? Asla yalnız değilsin, bu kalabalıkta ‘sen’ güçlü olmalısın. ‘Sen’den hepimiz doğar bunun farkına varmalısın. Bir olursak tekin acını kurtarabiliriz… bir olursak derinlerdeki sana dokunabiliriz.

Yaratılanlarda krizi fırsata çevirmeyi becerebilensin ey insanoğlu! Her zorluğun ortasında fırsatlar yatar. Kalk ve büyü… Ufkunu, aklını, kalbini doyur. Ruhunun elinden tut. Her üzüntü ve sıkıntının bir gün biteceği, yaşam boyu tecrübe edildi; hadi bir kere daha gör. Derin derin, usul usul nefes al, kendine verdiğin sözlerini hatırla,ışığını parlat ve bak aynaya , sen bir mucizesin!… Sev, hisset, yaşa. Sabırla yoğrulup sana verilenleri heybene atıp yoluna aldığın derslerle devam et. Hep daha iyiye güzele konsantre ol. Bu senin asli görevin ve hayat görevini yerine getirenlere mükâfatını verir.