YENİ YIL

Ne yıldı ama!

Tüm dünya ortak hisleri yaşayarak geçirdik. Dil, din, insan ayrımı etmeden sadece aynı duygularla anlaştık. Aynı dili değil aynı duyguları yaşayanlar anlaşır, sözünü kalben hissettik. Kimimiz telafisi mümkün olmayan acılarla tanıştı, kimimizse sevinçlerle, ama biz  sevdiklerimizle hasret koyana odaklandık. Derdi tasayı kenara koyup   varı yoğu o’na  saydık. Basit şeylerin meğer gözümüzü boyayıp aynamızda devleştirdiğini gördük.  Sevginin dokunmadan da olacağını öğrendik. Uzaktan sevmelere doyamadık. Balkon altında kapı eşiklerinde buluştuk. Çünkü buluşmaların zamanı  mekanı olmazdı, öğrendik. Yardım ettik canla başla. Muhtacın elinden tuttuk. Yıllar var ki hep  yaşlıların gözü yollarımızdaydı ,kalplerinin yollarında yarenlik ettik. Fayda etmenin , kalbe dokunmanın  kendi kalbine dokunmak olduğunu anladık. Rüzgara, dağa, gökyüzüne, kediye, köpeğe, kurda kuşa, ağaca doğaya yani evimize sığındık. Doğa anayla savaşacak sonsuz güçte değildik zarar vermek yerine anladık ki;  onun dizinin dibinden başka yerimiz yok. Kıvrıldık usulca eteğine, ona teslimiyeti öğrendik.

Her şeye rağmen eyvallahlarımızla yolumuza devam ettik.

Kaybettiğimize değil kazandıklarımıza, bize kattıklarına odaklanmalıydık. Çünkü bu yılın ana fikri buydu!  Güçlü olmak şarttı. Dayanmak, kabullenmek,  sabırlı olmak…

Sabretmeyi pekiyi ile bitirdik. Yıl sonu karnemizi yıldızlı pekiyilerle doldurduk. Öğrendik büyüdük… Şimdi sevdiklerimizle gücümüzü toplayıp anılarımızı biriktirmeye devam edeceğiz. Bu hayatın güzelliğine insan olmanın yegâneliğine inanıyor, yeni yılda dünyanın iyilikle sağlıkla dönmesini kalpten diliyorum. Mutlu yıllar…